Behaeddin-i Buhari “kuddise sirruh” hazretleri, Evliyanın büyüklerindendir.

Kendisi anlatıyor:
Tasavvufa girdiÄŸim ilk günlerimde idi ki, mübarek bir zat ile yakınlığım olmuÅŸtu.

Kendisine;
- Bana nasihat edin, diye ricada bulundum.

Cevaben bana;
- Nefsin sana düÅŸmandır, buyurdu. Dikkat et, günahlar karşısında seni maÄŸlub etmesin. Bu yolda asıl maksat, nefsi temizlemektir ki, o yola gelirse asıl iÅŸ hallolmuÅŸ demektir.

Arzettim ki:
- Efendim, teveccüh buyurun da, bu iÅŸi halletmem kolay olsun.

- Öyleyse, tenha bir yere git. Ä°nsanlardan ümit kesip, yalnız Allah’a güven, buyurdu.

Ve ekledi:
- Orada gece gündüz ibadet yap. Allah’tan baÅŸkalarına raÄŸbet etme.
- Peki efendim, deyip ayrıldım.

Tenha bir daÄŸa gidip, gece gündüz ibadet yapmaya baÅŸladım orada.

Sonra tekrar yanına gittiğimde;
- Ey Behaeddin, ÅŸimdi de aç, fakir ve muhtaçları kolla, buyurdu. Nerede bir hasta, garip ve yaÅŸlı görürsen, yardımcı ol. Ve nerede bir yetim ve öksüz görürsen, hatırını sor, derman ol derdine.

Kimseyi incitme!

Ve ekledi:
- Kâfir de olsa incitme kimseyi. Zira onlar da Hak teâlânın kullarıdır.

- Peki efendim, deyip tuttum bu nasihatını da.

Sonra yine huzuruna vardım.
- Åžimdi de hayvanlara dikkat et, buyurdu. Onlara karşı da ÅŸefkatli ol. Unutma ki, hayvanlar da Allah’ın mahlukudur.

- Peki deyip, huzurundan ayrıldım.
Tuttum bu nasihatını da.

Bütün bunlar, nefsimin ıslahı içindi.

Son olarak huzuruna gittiÄŸimde;
- Åžimdi de sokakların temizliÄŸine dikkat et, buyurdu. Yollarda, yolcuları rahatsız edecek bir ÅŸey görürsen, eÄŸilip al onları. Yolları temizle ki, yoldan gelip geçenler eziyet çekmesinler.

Bu nasihatini de tuttum.
Nefsimin ÅŸerrinden böylece kurtuldum.