Behaeddin-i Buhari hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” bir talebesi ÅŸöyle anlatıyor:

Bir yerde, üstadımla birlikte oturuyorduk ki, kardeÅŸim hakkında üzüntülü bir haber aldım birisinden.

Åžöyle ki;
- Åžemseddin Buhara'da vefat etti, demiÅŸti.

Çok üzülüp hocama arzettim hemen.
- Ä°zin verirseniz, kardeÅŸimin cenazesine gideyim, diye arzettim.

Bana cevaben;
- İstiyorsan git, ama Şemseddin vefat etmedi, şimdi sağdır, buyurdu.

Çok ÅŸaşırdım.
- SaÄŸ mıdır gerçekten?
- Evet. Åžu anda onun kokusunu duyuyorum. Hatta o, ÅŸimdi çok yakınlarda bulunuyor.

Ben sevincimden ne diyeceÄŸimi bilemiyordum ki, o anda kapı çalındı.
Ve kardeÅŸim Åžemseddin, neÅŸeyle girdi içeri.

Hastanlık nimettir

Bu zat, bir sohbetinde gençlere;
- Allahü teâlâ, sıkıntılı halde yapılan duayı kabul eder, buyurdu. Mesela hastanın duası makbuldür. Onun için hastalık nimettir bir bakıma.

Talebenin biri kalktı.
- Efendim, hastalık nimettir dediniz. Yanlış duymadık değil mi?

Mübarek zat gülümsedi:
- Evet evladım. Hastalık nimettir, ama sabredilirse tabii. Büyükler; “Hastalıkta ÅŸifa vardır” buyurmuÅŸlardır. Hastalık istenmez. Bilakis hasta olmamak için tedbir alınır. Ama buna raÄŸmen gelirse, sabredilir.

Neyin var evladım?

Bir gün de sevdiÄŸi bir talebesi geldi huzuruna.

Sıkıntılı olduÄŸunu görünce;
- Neyin var evladım, diye sordu. Dertli gibisin.

Genç arzetti:
- Sormayın hocam. Sıkıntının biri bitmeden öbürü baÅŸlıyor.
- Ne güzel iÅŸte, ÅŸükret bu nimete.

- Anlamadım, nimet mi dediniz efendim?
- Evet, çok büyük nimet hem de. Çünkü Peygamber efendimiz “aleyhisselam”; “Benim ümmetimin azabı dünyada verilir” buyuruyor. Bundan büyük nimet olur mu?