Ubeydullah-ı Ahrar hazretlerine “kuddise sirruh” bir gün bir kadı gelip;
- Efendim, beni de talebeliğe kabul edin. Ben de bu şerefe kavuşayım, diye rica etti.

Ancak kabul etmedi büyük zat.
Tekrar tekrar söyleyip yalvardıysa da, hiç iltifat etmedi.

DiÄŸer talebeler durumu görür, hikmetini çok merak ederlerdi.

Nihayet biri dayanamayıp;
- Efendim, falan kadının hali malumunuzdur. Kabul edilmiyorum diye çok üzülüyor. Boynu bükük ve mahzun halde kabulünü bekliyor, diye arzetti.

Gönlünde dünyalık var

Büyük Veli cevaben;
- Evladım, o kadının gönlünde dünyalık var, buyurdu. Bir kimsenin kalbinde, dünya sevgisi varsa, Onun, hiç istifadesi olmaz bu yolda.

Ve ekledi:
- Hem de on sene sonra ereceÄŸi mevkiye hırslı olan bir kimseyi talebeliÄŸe kabul etmek uygun olmaz. Böyle birine büyüklerin yolu anlatılmaz. Siz onu düÅŸünmeyin.

Aradan on sene geçti.
Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri vefat etti.

O kadı, baÅŸ kadı olmuÅŸ, muradına erdiÄŸi için de pek sevinçliydi.
Ve artık bu yola girmek gibi bir arzu kalmamıştı kalbinde.
Memnundu hayatından.

Talebeler, onun bu halini görünce;
- Hocamızın kerameti çıktı, dediler. Onu talebeliÄŸe kabul etmemekte ne kadar haklıymış. MeÄŸer kalbinde mevki makam düÅŸüncesi varmış adamın.

Namaz çok mühim

Bu zat, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, namaz kılmamak üç türlü olur, buyurdu.

Sordular:
- Onlar nedir efendim?
- Birincisi, farz olduÄŸunu bilmiyordur. Ä°kincisi, tembellikle kılmıyordur. Üçüncüsü de, Allah korusun ehemmiyet vermiyordur.

- Neden Allah korusun dediniz ki efendim?
- Ehemmiyet vermeyenin imanı gider de onun için. Müslüman, her günahı iÅŸleyebilir. Ama peÅŸinden üzülür, piÅŸman olur ve tövbe eder.

- Ya üzülmezse efendim?
- Üzülmezse, Allah’ın yasak etmesine ehemmiyet vermiyor demektir ki, imanı gider mâzallah.