Mevdud-i ÇeÅŸti hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın büyüklerindendir.

Kim sıkıntı bir anında Onu ansaydı, işitip, hemen yetişirdi imdadına.
Ve kim Onun kabrinde dua etse, hürmetine iÅŸi hallolurdu hemen.

Henüz çocuk iken kıtlık olmuÅŸtu o memlekette.
Ä°nsanlar, çaresiz Ona gelip, çok sıkıntıda olduklarını söylediler.

Günahsız elini topraÄŸa koydu.
O günden itibaren bereket fışkırdı o topraktan.

Ä°nsanlar haber alıp, her yerden oraya üÅŸüÅŸtüler ve o çıkan nimetleri toplayıp bölüÅŸtüler.

Öyle çok sebze, meyve çıkmıştı ki, insanlar toplamakla bitiremiyorlardı.

Babası haber alıp, ÅŸiddetle men etti böyle yapmasını ve;
- Ey evladım, bizim ecdadımız, keramet göstermekten hayâ ederlerdi. Sana ne oluyor ki, onlara uymayıp, böyle açıktan keramet gösterirsin, dedi.

Ama insanlar öÄŸrenmiÅŸti bir defa.
Kendisini çok sever, Ondan kutb-ül aktab diye bahsederlerdi.

Büyüyünce de çok ibadet eder, Allah’tan çok korkardı.

Geceleri kalkıp ağlar ve;
- Yâ ilahi! Bilerek hiçbir günah iÅŸlemedim. Bilmeden yaptıklarımı bağışlamazsan, yarın mahÅŸer gününde hâlim nice olur? diye gözyaşı dökerdi.

Ä°man çok mühim

Bir gün nasihat isteyen bir gence;
- Küfür tehlikesinden emin olma, buyurdu. Nasıl bir kelimeyle iman ele geçerse, bir kelimeyle de gidebilir mâzallah.

Ve ekledi:
- Hak teâlâ, bize doÄŸru imanı ihsan etti. Cennete, bu imanla girilecektir yarın.

Sordular:
- O hangi iman efendim?
- Bu, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiÄŸi imandır. Bu imandan kıl kadar ayrılan kimse, Cehenneme girmekten kurtulamayacaktır.

- Ehl-i sünnet üzere iman edenler Cehenneme girmez mi efendim?
- Hayır girmez. Nitekim böyle Müslümanlar Sırat köprüsünden geçerken Cehennem onlara; Biraz çabuk geçiniz! Zira sizin iman nurunuz, ateÅŸimi söndürüyor diye seslenecek ve o ateÅŸ iman nuruna dayanamayıp sönecektir.