Abdurrahim Ä°stahri hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir Ramazan ayında Abadan’a gitmiÅŸti.

Onu gören herkes, iftar için yemek getirdiler kendisine.
Ancak sabah olunca, yemeklerin hiçbirine el sürmediÄŸini gördüler.

Bu hali görünce;
- Bu zat bir Allah adamı dediler birbirlerine.

O bunu hissedince, terk etti Abadan'ı.
Ve Sehl-i Tüsteri hazretlerinin memleketine gidip, kavuÅŸtu bu büyük Veli’nin sohbetine.

Sehl-i Tüsteri hazretleri “rahmetullahi aleyh”, kendisine;
- Nasıl yemek istiyorsan hazırlasınlar, buyurdu.

Cevaben;
- Öyleyse ekÅŸili olsun, dedi.

Ä°stediÄŸi gibi piÅŸirip arzettiler.
Ä°ftarı beklerken, kapı önünde bir ihtiyar kimse gördü.
Bir lokma bile yemeden, çömleÄŸi verdi o ihtiyara.

Sadece bir su ile iftar yaptı o gün.
Yarınki oruç için de niyet etti tekrar.

Üç gün üstü üste böyle oldu.
Üçünde de getirilen yemeÄŸi ikram etti baÅŸkalarına.

Din, kimden öÄŸrenilir?

Bu zat, bir gün sohbetinde;
- Dinimizden bir kelime öÄŸrenip öÄŸretmek, bin kere nafile hacca gitmekten daha çok sevaptır, buyurdu.

Sordular:
- Dinimizi nereden öÄŸrenmeliyiz efendim?
- Gerçek din âlimlerinden.

- Onlar kimlerdir efendim?
- Ehl-i sünnet âlimleridir.

- Bu âlimlerin özelliÄŸi nedir ki hocam?
- Onlar sadece nakleder, kendi kafalarından birÅŸey söylemezler.

- Kafasından söyleyen âlimler de var mı ki hocam?
- Elbette. Onlar, din âlimi deÄŸil, din hırsızlarıdır. Dinini, Ehl-i sünnet âlimlerinden veya onların kitaplarından öÄŸrenenler kurtulacaktır ahirette.