İbrahim Havvas “rahmetullahi aleyh”, Hac yolunda bir rahiple karşılaÅŸtı.
Birlikte yürüyüp hasbihal ettiler yol boyunca.
Sonra önlerine bir nehir geldi.
Rahip bu zata dönüp;
- Ey İbrahim! Senin dinin mi hak, benim ki mi? Bunu, tecrübe ile anlayabiliriz, dedi.
- Nasıl anlarız?
- Çok kolay. Åžu suyun üzerinden hangimiz yürüyüp karşıya geçerse, onun dininin hak olduÄŸu anlaşılır. Deneyelim mi?
- Hayhay.
Önce rahip su üzerinden yürüyüp geçti karşıya.
Yâ Rabbi, bana yardım et!
İbrahim Havvas hazretleri buna çok ÅŸaşırıp;
- Yâ ilahi, bana yardım et, onun karşısında mahcup etme, diye yalvardı.
Ve Besmele söyleyerek geçti karşı tarafa.
Rahip;
- İkimiz de geçtik, dedi. Bir daha yarışmamız lazım.
Ve devam ettiler yollarına.
Nihayet acıktılar.
Rahip;
- İkimiz de acıktık, dedi. Haydi bir daha yarışalım. Hangimizin önüne daha leziz rızıklar gelirse, onun dininin hak olduÄŸunu anlayalım, tamam mı?
- Tamam.
Sonra bir kağıda sihir olarak bir şeyler karalayıp;
- Gör bak, dedi. Bana nasıl rızık gelecek.
Senin dinin hakmış
Derken bir köpek, aÄŸzında tuttuÄŸu bir dilim kuru ekmekle gelip durdu rahibin önünde.
Rahip, köpeÄŸin aÄŸzından ekmeÄŸi alıp yemeye baÅŸladı.
İbrahim Havvas hazretleri “rahmetullahi aleyh” dua etti.
O anda nur yüzlü birini gördü yanında.
Elinde, üzeri leziz yemeklerle dolu büyükce bir sini tutuyordu.
Rahip bunu görünce, insafa geldi.
- Ben iki defa da sihir yapmıştım, dedi. Ama seninki gerçekten keramet. Anladım ki senin dinin haktır.
Ve kelime-i ÅŸehadeti getirip Müslüman oldu.
|