Davud-i Tai “rahmetullahi aleyh”, Ä°mam-ı azam hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” talebesidir.
Kanaat ehli olup, çok ibadet yapardı.
Habib-i Acemi hazretlerinden de feyz aldı.
Para ve dünya malı hiç yoktu gönlünde.
Haram ve ÅŸüphelilerden kaçınır, gece gün Rabbine ibadete sarılırdı.
GençliÄŸinde, bir gün ÅŸarkıcı bir kadından;
Hangi güzel yüzdür ki, toprak olmadı?
Hangi tatlı gözdür ki, yere akmadı?
Beytini iÅŸitince, ÅŸuuru alt üst oldu.
Ve çok aÄŸladı.
Şimdi ne yapayım?
DoÄŸruca Ä°mam-ı azamın “rahmetullahi aleyh” huzuruna vardı.
Ä°ÅŸittiÄŸi bu beyti arzedip;
- Efendim, ben şimdi ne yapayım? diye sordu.
Hazret-i Ä°mam;
- Önce Ä°slamiyet’i öÄŸren, buyurdu kendisine.
Onun emriyle, bütün ilmihal bilgilerini öÄŸrenip, buna göre düzeltti halini.
Yirmi sene hazret-i Ä°mam’ın dersine devam etti.
Zahiri ilimlerde mütehassıs oldu.
Öyle kuvvetli sarıldı ki Ä°slam’a, hayatı, örnek oldu çok Müslümana.
Sonraları uzleti tercih etti.
Ancak İmam-ı azam hazretleri bunu haber alınca evine teşrif edip;
- Ä°nsanlar arasına gir. Talebe kardeÅŸlerin arasına gel, fakat hiç konuÅŸma, sadece dersine çalış, buyurdu.
Kendini ilme ver!
Ve ekledi:
- Fıkhi meseleleri iyi öÄŸren. Kendini ilme ver, senin vazifen budur.
Hazret-i Davud;
- Peki efendim, dedi.
Ve bir sene müddetle hiç konuÅŸmadan Hazret-i Ä°mam'ın dersine devam etti.
Ä°mam-ı Ebu Yusuf, Ä°mam-ı Muhammed ve Ä°mam-ı Züfer “rahmetullahi aleyhim” hazretleriyle de münasebet kurdu.
Durup dinlenmeksizin çalıştı.
Ama hiç konuÅŸmuyordu. Çünkü izin yoktu.
Ä°mam-ı azam hazretlerinin emrine uyunca, manevi derecesi de kat kat yükseldi.
Kendisi bu konuda;
- Bir sene çalışmam, otuz yıllık ibadete denk oldu, demiÅŸtir.
|
