Sehl bin Abdullah-ı Tüsteri hazretleri “rahmetullahi aleyh”, henüz üç dört yaÅŸlarında iken bir rüya görmüÅŸtü.

Åžöyle ki, ArÅŸ-ı âlâ altında secdeye kapanmış, dua ediyordu rüyasında.

Rüyasını dayısına söylediÄŸinde;
- Bunu kimseye söyleme, diye tembih etti.

Evliyadan bir zattı dayısı.
- Bak evladım, buyurdu. Her gece yatağına yattığında, üç defa; Rabbim hep benimledir, beni her an görüyor, sesimi iÅŸitiyor. Kalbimden geçeni, benden iyi biliyor de, sonra uyu.

- Peki dayıcığım, dedi.
Ve her gece yatarken bu cümleleri söyler, sonra uyurdu.
Bu, birkaç sene devam etti.

Rabbim hep benimledir

Kendisi anlatıyor:
Çocuk yaşımda söylediÄŸim bu cümlelerin mânâları, kalbime tesir etti.
Hatta iliklerime iÅŸledi.

Ve çok iyi anladım ki, Rabbim, daima benimledir. Bu düÅŸünce, günah iÅŸlememe mani oldu.

Ve çok iyi öÄŸrendim ki, Rabbim beni hep görmektedir. Bu da Ondan hayâ etmeme sebep oldu.

Yine bildim ki, Rabbim her sözümü iÅŸitiyor. Bu da, çirkin söz söylememe mani oldu.

Ä°nandım ki, Hak teâlâ kalbimi görüyor, ne düÅŸündüÄŸümü biliyor. Bütün bunlar, içime öyle iÅŸledi ki, günahlar çirkin ve iÄŸrenç gelmeye baÅŸladı bana artık.

Dünya, çile yeridir

Bir gün bu zata gelerek;
- Bize dünya’dan bahseder misiniz efendim, dediler.

Cevaben;
- Dünya, üzüntü ve sıkıntı yeridir, buyurdu. Müslüman, bu dünyada anne karnındaki çocuÄŸa benzer.

Ve izah etti:
- Bebek dünyaya gelince nasıl rahatlarsa, mümin de ölünce Rabbinin nimetlerine kavuÅŸur ve rahatlar. Hatta bir piÅŸmanlık duyar.

Sordular:
- Ne pişmanlığı efendim?
- Daha çok çalışmadığına piÅŸman olur. KeÅŸke daha fazla hizmet etseydim. Allah yolunda daha çok yorulup, daha fazla sıkıntı çekseydim, der.