Salih bin BeÅŸir “rahmetullahi aleyh” hazretleri, tabiinin büyüklerindendir.
O devrin halifesi Mansur, bu zatı BaÄŸdat’a davet etti.
Gelince de ayakta karşılayıp, saygı ve hürmet gösterdi ve;
- Bana bir nasihat edin de saltanat iÅŸlerini ona göre yapayım, diye rica etti.
Cevaben;
- Ey halife, sana tavsiyem ÅŸudur ki, Allah’ın kullarına merhametli ol, buyurdu. Ahlakını Resulullahın “aleyhisselam” ahlakıyle süsle, her iÅŸini Onun sünnetine uydur. Her iÅŸinde Allah’tan kork ve titre. Adaleti elinden bırakma.
Milletine zulmetme
Åžöyle devam etti:
- Ey halife, milletine zulüm yapmaktan kork, onlara acı. Yoksa, Peygamberimiz “aleyhisselam” senden dâvâcı olur.
Bu nasihatlar çok tesir etti halifeye.
Bir kese altın hediye etti.
Ancak kabul etmedi mübarek zat.
Elinin tersiyle itti keseyi.
Mansur, bunu görünce, baÅŸladı aÄŸlamaya.
Hem de gözyaÅŸları dökerek.
En iyi insan
Bir gün de;
- İnsanların en iyisi kimdir efendim? diye sordular bu zata.
Cevaben;
- En iyi insan, iman edip bir kiÅŸi daha yanmaktan kurtulsun diye, Allah için insanlara dinimizi öÄŸreten Müslümandır, buyurdu.
Sordular yine:
- Peki en alçağı kimdir hocam?
- En alçağı da, din kisvesi altında dünya menfaati saÄŸlayandır.
|
