Seyyid Ebül Vefa hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” huzuruna bir gün, sevdiÄŸi bir tüccar gelerek;
- Efendim, duaya çok ihtiyacım var. Ä°zniniz olursa para kazanmak için sefere çıkacağım, diye arzetti.

Ebül Vefa hazretleri sabırdan bahsetti ona.
- Ä°nsan, başına gelen her türlü belaya sabredip, ÅŸikayet etmemesi gerekir, buyurdu.

Hiçbir ÅŸey anlamadı adam bu nasihattan.
Niçin böyle söylemiÅŸti acaba?

Elini öptü.
Veda edip çıktı sefere.

Gerçekten de çok para kazandı.

PeriÅŸan olmuÅŸtu

Çok mal ile geri dönüyordu ki, eÅŸkıyalar saldırıp, ne kadar malı varsa, yaÄŸma edip kaçtılar.

PeriÅŸan olmuÅŸtu.
Üzüntüyle gelip, Ebül Vefa hazretlerine arzetti bu olanları.

Ve ekledi:
- Asıl niyetim Hacca gitmekti efendim. Dünya malı kazanmak deÄŸildi.

Böyle söyleyince;
- Öyleyse birlikte gidelim, buyurdu büyük Veli.

Adam şaşırdı:
- Åžimdi mi gideceÄŸiz efendim?
- Evet ÅŸimdi.

- Ama bugün arefe. Nasıl yetiÅŸiriz ki efendim?
- YetiÅŸiriz merak etme.

Böyle buyurup, yapıştı tüccarın elinden.
Ve evden çıktılar.

Birkaç adım gitmiÅŸlerdi ki, beytullahın önünde buldular kendilerini.
Haccı ifa edip, aynı hızla geri döndüler.

Allah dostları için bunlar olaÄŸan ÅŸeylerdir.
Çünkü Allahü teâlâdır her ÅŸeyi yaratan.
O, her ÅŸeye kadirdir.