İmam-ı azam hazretleri “rahmetullahi aleyh”, kolaylık gösterirdi müÅŸteriye.
Mesela fakirse,
Veya bir ahbabıysa,
Yahut kimsesiz, garip ve ihtiyarsa, kârsız, yani maliyetine verirdi ekseriya.
Nitekim bir gün fakir bir kadın geldi dükkanına.
Ve kıymetli bir elbiseyi gösterip;
- Åžunu bana ÅŸu fiyata ver, diye rica etti.
Hazret-i İmam;
- Para verme, al götür, buyurdu.
Kadının yüzü asıldı:
- Benimle alay mı ediyorsun?
- Hayır bacım, hediyem olsun. Giy de bana dua et.
Mahcup oldu bu defa.
Elbiseyi alıp çıktı.
Giderken dua ediyordu hazret-i İmama.
Ya geri götür…
İmam-ı azam hazretleri “rahmetullahi aleyh”, mal satın alırken de titiz davranıyor, kul hakkı korkusundan kılı kırk yarıyordu.
Åžöyle ki;
Bir gün, tüccarın biri mal getirdi hazret-i İmamın dükkanına.
Büyük İmam sordu:
- Metresi ne kadar?
- Åžu kadar.
Ancak fiyat düÅŸük geldi İmam hazretlerine.
- Bu mal için, bu fiyat çok ucuz, buyurdu. Ya bunu geri götür, ya da pahalıya sat.
Tüccar ÅŸaşırdı.
Hiç böyle ÅŸey görmemiÅŸti ömründe.
Razı olduÄŸu halde, ondan fazlasını ödedi tüccara.
Zira aldanmak da yoktu İslam’da, aldatmak da.
Haram korkusu ile, çok helali terk ederdi.
|