İmam-ı azam hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” cenazesini yıkayan kimse;
- Ey Numan! Allah sana çok rahmet eylesin ki, otuz yıl, ilim için gayret ettin. Kırk sene müddetle yatağa yatıp uyumadın. Her anını İslam’a hizmetle geçirdin, dedi.

Ve ilave etti:
- En çok ilim sahibi, en çok ibadet eden ve iyi huyları en fazla kendinde toplayan sendin.

Elli bin kişi geldi cenazesine.
Cenaze namazı, tâ ikindi vaktine kadar devam etti.

İnsanlar, grup grup geldiler.
Namazını kılıp, rahmetle yad ettiler yüksek zatını.

Dinin direğiydi

O vefat edince, bazı âlimler;
- Ey müminler! Dinin büyük direği yıkıldı. O, ilmin ışığıydı ve bugün söndü. Onun vefatıyla dünya karanlık oldu, dediler.

Nitekim Peygamber efendimiz “aleyhisselam”, bir hadis-i şerifinde; (Yüzelli hicri senesinde dünyanın ziyneti gider) buyurdu.

Çok âlimler;
- Bu hadis-i şerif, İmam-ı azam hazretlerini bildiriyor, demişlerdir.

Allah’ın rahmeti boldur

Bir gün, bazı Müslümanlar;
- En büyük felaket nedir efendim? diye sordular bu zata.
- Küfürdür, buyurdu.

- Peki en büyük nimet nedir efendim?
- Doğru iman etmektir. İman o kadar kıymetlidir ki, Allahü teâlâ bunun mükafatını dünyada vermiyor.

- Neden efendim?
- Çünkü dünya buna müsait değildir.

- Fani olduğu için mı efendim?
- Evet. Cenâb-ı Hak, iman etmenin mükafatını Cennette verecek. Çünkü sonsuzdur orası, elden çıkmaz. Eğer dünyada verseydi, biter, yok olurdu.