Celaleddin-i Hindi, halis Allah adamı.
Onu gören kimsenin, giderdi hüznü, gamı.
O bir gün buyurdu ki: (Rabbimiz, bir kuluna,
Acır, onu severse, iki şey verir ona.
Önce ona tanıtır, sevdiÄŸi bir kulunu.
Onun vasıtasıyle, kendine çeker onu.
Ä°kinci olarak da ona, iyi, münasip,
Yani hayırlı bir iş, bir meslek eder nasip.
Sahabe, tanıyınca vakta ki o Serveri,
Nasıl çok yükseldiyse ÅŸanları, ÅŸerefleri,
Onun vârislerini tanıyan kimseler de,
Öyle çok yükselirler, ulvi derecelerde.
Çünkü Resulullahın vârisini tanımak,
Onu tanımak gibi, kıymetlidir muhakkak.
Ä°slam âlimleridir Resulün vârisleri.
Zira dini yaymaktır, ortak vazifeleri.
Eshabı arasında ne ise bir Peygamber,
Talebe arasında, öyledir bu âlimler.
Aynı hürmet, itaat, aynı saygı ve edep,
Bu büyüklere dahi göstermek gerekir hep.
Çünkü Resulullahın kalbinden çıkan nurlar,
Onların kalblerinden, cihana yayılırlar.
Vâris ÅŸu kimsedir ki, murisi her kim ise,
Onda olan her şeyden, almıştır o da hisse.)
Bir gün de sohbetinde buyurdu: (Ey insanlar!
Ölümü, yâdınızdan çıkarmayınız zinhar.
Ä°nsanlar uykudadır, uyanırlar ölünce.
Hesaba çekilirler, her ÅŸeyden ince ince.
AÅŸikâre olunca o gün her günahımız,
Ne kadar mahcub olur, ne de çok utanırız.
Beş vakit namazımda, hep dua ediyorum:
(Ya Rabbi, bizi o gün mahcub etme!) diyorum.
Siz öyle yaÅŸayın ki, Ä°slam’a tam uyarak,
Cehenneme girmesin, kimse size bakarak.
Hayra vesile olun, olmayın şerre alet.
Zira bu, insan için çok büyük bir felaket.
Onların kazandığı o günahlar hep zira,
Size dahi yazılır, oldukça o ÅŸer icra.
EÄŸer hayra vesile olursak, çok iyidir.
Yazılır bize dahi, o işten sevap, ecir.
Ve (Beni seviyor mu acaba cenâb-ı Hak?)
Diye merak edersen, yaptığın işlere bak.
Eğer hayırlı ise, bil seni sevdiğini.
DeÄŸilse, sevmiyordur, düzelt hemen halini.
Dinden bir meseleyi, bir kimseye öÄŸretmek,
Yüz ömre sevabından, daha kıymetlidir pek.
Sonra hatırlayın ki, sık sık ölümünüzü,
Ölümü çok düÅŸünmek, uzatır ömrünüzü.
Hatta mevti düÅŸünmek, kalbleri ferahlatır.
Dünyayı düÅŸünmekse, ömrü daha kısaltır.)
|
