Evliyanın büyüklerinden Seyyid Muhammed Salih “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün bazı sevdiklerine;
- Güzel olan imandır, buyurdu. Yani Allahü teâlâ güzel olarak imanı yaratmıştır. Ä°man güzeldir. Dolayısıyla iman kimde varsa o da güzel ve kıymetlidir.
Sordular:
- Ä°man yoksa efendim?
- Ä°manı olmayan, kim olursa olsun çirkindir, kıymetsizdir. Ä°mansızlık felakettedir.
Ve izah etti:
- Ä°man, insanın güzelliÄŸidir. Kimde iman çok kuvvetliyse o hepsinden güzeldir.
Ve misal verdi:
- Mesela âlimler, evliyalar güzeldir. Takva sahibi olanlar daha güzeldir. Eshab-ı kiram çok daha güzeldir.
- Ya Peygamberimiz efendim?
- Efendimiz “aleyhisselam” en güzeldir. Çünkü O, iman nuru ile nur olmuÅŸtur. Ä°ÅŸte o iman nurunun zerresi kimde varsa, o da güzeldir.
Günah, imanı giderir mi?
Bir gün de bazı gençler;
- Efendim, günah iÅŸlemekle insan kâfir olur mu? diye sordular.
Cevabında;
- EÄŸer önem verdiÄŸi halde günah iÅŸlerse küfre düÅŸmez, buyurdu.
Sordular:
- Harama önem verip vermemenin ölçüsü nedir efendim?
- EÄŸer haram iÅŸledikten sonra, piÅŸman oluyor ve üzülüyorsa, önem veriyor demektir. Ä°manı gitmez. Ama piÅŸman olmuyorsa, hiç üzülmüyorsa, harama önem vermiyor demektir.
Ve misal verdi:
- Mesela iki kiÅŸi akÅŸam içki içip sarhoÅŸ olsalar. Sabahleyin uyandıklarında, biri akÅŸam yaptığını hatırlayıp; “Åžu zıkkımı yine içtim, yine günaha girdim” der ve üzülürse, bunun imanı gitmez. Sadece fasık olur.
Ve ilave etti:
- DiÄŸeri, içki içtiÄŸini hatırlayınca yaptığına hiç piÅŸmanlık duymaz, üzülmez ve hiçbir ÅŸey olmamış gibi kalkıp iÅŸine giderse, harama önem vermemiÅŸ olur ki, imanı gider mâzallah.
|
